Eatnasat mis liikot illudit juovllaide, go mii han jurddašit ahte juovllaid galggaše buohkat leat movttegat. Ja mii áinnas dahkat maid sáhttit vuoi mii ieža ja buohkat min birra leat movttegat.
Muhto mii diehtit bures: juohke áidna jagi leat ollugat geain ii leat buorre dilli juovllaid. Dat sáhttá leat buozanvuođa, morraša, oktovuođa, dahje eará áššiid geažil. Dat mii lea earenoamáš juovllaiguin jagis 2020 lea ahte olles máilbmái čuohcá stuorra váddu ja vuorjašupmi: Korona- pandemiija.
De measta bággehallat jearrat alddiineamet ja nubbi nuppis: sáhttá go šaddat buorre go dákkár dávda lea boahtán “min nala”? Dahje: maid addá juovllaid sáhka midjiide, go buohkat unnit eanet vuorjašuvvet pandemiijain.
Sáhttit go mii vásihit juovlailu, vaikko buot ii leat buorre?
Juovllaid sáhka lea dán jagi maid seamma go buot eará jagiid: Jesus, Ipmila iežas bárdni riegádii. Ipmil šaddá olmmožin, son gárvoda olmmošlaš oččiin ja varain. Dát sáhka maid muitala ahte Ipmil lea oassin min máilmmis, ahte son dáhttu leat oassin min eallimis. Juovlamuitalus lea muitalus Ipmila ráhkisvuođa ja ovddasmorraša birra olbmui maid son lea sivdnidan, ráhkisvuohta ja ovddasmoraš mii ii goassege noga.
Maŋŋá go korona-njoammu bođii min riikii, de máŋggas mis leat oaidnán cealkagačča: “Buot buorrána.” Dát gaskkusta movtta maid buot olbmot dárbbašit váttis áiggiin: Mii dárbbašit juoidá masa áŋgiruššat, dahje juoidá mas doallat gitta go lea váttis dilli.
Mun sávan sis lea riekta, sis geat dadjet “buot buorrána”. Seammás háliidan dajat ahte beroškeahttá movt mis lea dilli, de mis sáhttá leat doaivva.
Profehta Jeremia luhtte, 29. Kapihttalis 11-13 vearssas lohkat: “Mun dieđán makkár jurdagat mus leat din hárrái, cealká Hearrá, dat leat ráfi jurdagat eaige oasehisvuođa jurdagat: Mun attán didjiide boahtteáiggi ja doaivvu. Dalle dii čuorvubehtet mu, jorgalehpet mu beallái ja rohkadallabehtet mu, ja mun gulan din. Dii ohcabehtet mu, ja dii gávdnabehtet mu.”
Dát lea čállojuvvon Israela álbmogii go sii ledje báhtaran Babelii. Máŋggas geahččaledje doalahit movtta, ja dadje ahte gal suige fargga fas besset máhccat Jerusalemii. Muhto profehta sártnui sáni Ipmilis ahte sii galget váldit ruoktun Babylona, eaige vuordit ahte fargga beassá máhccat ruoktot.
Ipmil dáhtui veahkehit su álbmoga eret ođđačalmmat movttas, doaivagii boahtteáigái gos buot lea buorre, ja oskui ahte Ipmila ráhkisvuohta ja ovddasmoraš ollá álbmogii doppe gosa leat báhtaran.
Soaitá mii doallat 2020 juovllaid várrogas movttain, ja nanu ceaggás doaivagiin: Hearrás Ipmilis leat ráfi jurdagat eaige oasehisvuođa jurdagat midjiide. Son dáhttu addit midjiide boahtteáiggi ja doaivaga. Jesus riegádeapmi sisttisdoallá ákka illudit mii lea nu gievra ja čieŋal ahte botke buot rájiid ja ipmárdusa. Dat addá midjiide doaivaga otnáš beaivái, ihttážii ja gitta agálaš áigái.
Evangelistta Matteus cealká seamma ládje go profehta Jesaja, Matt. 1, 23: “Geahča, nieida šaddá máná vuostá ja riegádahttá bártni, ja sutnje biddjojuvvo namman Immanuel – dat mearkkaša: Ipmil lea minguin.”
Mun sávan buohkaide buressivdniduvvon juovlabasiid!
Bisma Olav Øygard